Tytoń szlachetny (Nicotiana tabacum) obniżka

4,00

Tytoń szlachetny
(Nicotiana tabacum)

Jednoroczna roślina z rodziny psiankowatych, dorastająca do 2, 5m wysokości. Pierwotnie tytoń rósł tylko w Ameryce i nie był znany w Europie przed odkryciami Krzysztofa Kolumba. Nie jest znany w stanie dzikim. Powstał prawdopodobnie w wyniku krzyżówki tytoniu leśnego (Nicotina sylvestris) i Nicotana tomentosiformis.

Na początku była uznawana za roślinę ozdobna, traktowano ją również jako panaceum, potem stała się popularną używką. Tytoń ma długą historię stosowania przez zielarzy jako lek zwiotczający, ale ponieważ jest bardzo uzależniający, jest rzadko stosowany wewnętrznie lub zewnętrznie w chwili obecnej.

Był używany jako środek przeciwskurczowy, moczopędny, wymiotny, wykrztuśny, uspokajający. Liście były używane zewnętrznie w leczeniu chorób reumatycznych, obrzęków, w chorobach skóry i użądleniach skorpiona. Substancje czynne są dobrze wchłaniane przez skórę, dlatego używa się świeżego tytoniu do złagodzenia bólu przy ukąszeniach. W homeopatii wykorzystuje się suszone liście w leczeniu nudności i choroby lokomocyjnej.

Roślina była szeroko stosowana w medycynie ludowej:
– W Brazylii wyciskano sok z ogrzanych liści po zmieszaniu z popiołem z Subircanum Theobroma używano go jak tabaki.
– W Kolumbii i Wschodniej Afryce świeże liście są stosowane na okłady odkażające rany.
– W Iranie napar z suszonych liści jest stosowany jako środek odstraszający owady.

Maści z kruszonych liści są używane jako środek na łysienie oraz do leczenia zapaleń skóry. Wywaru z rośliny używa się do zwalczania szkodników na roślinach.

Właściwości: Badania naukowe potwierdzają działanie: przeciwbólowe, znieczulające, antybakteryjne, anty drgawkowe, przeciwgrzybicze, przeciwutleniające, przeciwwirusowe, antystresowe, Ma również negatywne właściwości: rakotwórcze, w dużych dawkach jest śmiertelnie trujący, wywołuje uzależnienie.

Brak w magazynie

Opis

Tytoń szlachetny
(Nicotiana tabacum)

Jednoroczna roślina z rodziny psiankowatych, dorastająca do 2, 5m wysokości. Pierwotnie tytoń rósł tylko w Ameryce i nie był znany w Europie przed odkryciami Krzysztofa Kolumba. Nie jest znany w stanie dzikim. Powstał prawdopodobnie w wyniku krzyżówki tytoniu leśnego (Nicotina sylvestris) i Nicotana tomentosiformis.

Na początku była uznawana za roślinę ozdobna, traktowano ją również jako panaceum, potem stała się popularną używką. Tytoń ma długą historię stosowania przez zielarzy jako lek zwiotczający, ale ponieważ jest bardzo uzależniający, jest rzadko stosowany wewnętrznie lub zewnętrznie w chwili obecnej.

Był używany jako środek przeciwskurczowy, moczopędny, wymiotny, wykrztuśny, uspokajający. Liście były używane zewnętrznie w leczeniu chorób reumatycznych, obrzęków, w chorobach skóry i użądleniach skorpiona. Substancje czynne są dobrze wchłaniane przez skórę, dlatego używa się świeżego tytoniu do złagodzenia bólu przy ukąszeniach. W homeopatii wykorzystuje się suszone liście w leczeniu nudności i choroby lokomocyjnej.

Roślina była szeroko stosowana w medycynie ludowej:
– W Brazylii wyciskano sok z ogrzanych liści po zmieszaniu z popiołem z Subircanum Theobroma używano go jak tabaki.
– W Kolumbii i Wschodniej Afryce świeże liście są stosowane na okłady odkażające rany.
– W Iranie napar z suszonych liści jest stosowany jako środek odstraszający owady.

Maści z kruszonych liści są używane jako środek na łysienie oraz do leczenia zapaleń skóry. Wywaru z rośliny używa się do zwalczania szkodników na roślinach.

Właściwości: Badania naukowe potwierdzają działanie: przeciwbólowe, znieczulające, antybakteryjne, anty drgawkowe, przeciwgrzybicze, przeciwutleniające, przeciwwirusowe, antystresowe, Ma również negatywne właściwości: rakotwórcze, w dużych dawkach jest śmiertelnie trujący, wywołuje uzależnienie.